Daar stond Paco gelukkig op me te wachten om me naar Abene te brengen. Via een ontzettend hobbelige zandweg en in het pikkedonker langs de douane post van Gambia, kwam ik om 23.00 uur aan in het kamp van Paco. Er was een groot muziek festival in het dorp en duurde tot gisteren. Erg leuk (meestal). 
De seroubales begon op maandag en werd eerst gegeven door Modou die op dit moment ook mijn persoonlijke gids mag worden genoemd. Hij gaat overal met me mee naar toe. Af en toe wat lastig converseren; hij kent een beetje Engels en ik een beetje Frans. Het bespelen van de Serouba is best lastig, vooral de handtechniek is heel anders dan ik ben gewend. Op dit moment spelen we de Diola en de Diambadong. Het eten is best lekker. Vaak pittig gekruid en meestal vis. 's Avonds wordt het vaak wat frisser en kan je best een extra shirt gebruiken. Meestal maken we een kampvuur en kletsen nog wat na over de dag. Jammer is het dat ik de enige gast ben. Natuurlijk voor Paco, maar ik zou het ook best wat gezelliger hebben gevonden. Toch heb ik geen spijt van mijn beslissing om hier naar toe te gaan!
Met mijn telefoon kan ik het blog niet bijhouden dus moet ik hiervoor naar een dorp op 15 kilometer afstand. Dat wordt dus niet vaker dan 1x per week. Nou voorlopig zijn jullie weer op de hoogte dus nu stop ik maar. Met mij gaat alles goed en dus tot de volgende week maar zou ik zeggen. Groeten uit Senegal; Peter
1 comment:
Het lijkt mij beter weer als in Nederland en misschien komt handtechniek ook nog van pas bij het converseren.
nog heel veel plezier, groet Jack
Post a Comment